คือเราเคยมีแฟนค่ะ เลิกกันเมื่อกันยา 56 แล้วก็กลับมาคุยๆกันใหม่ช่วงต้นปี 57 จนเลิกกันขาด เมษา 57 เราก็มีแฟนใหม่นะคะ แต่ก็ยังรักยังคิดถึงเค้าตลอด จนเราเลิกกับแฟนใหม่ช่วง กรกฎา 57 ค่ะ เราก็กลับมาคุยกับแฟนเก่าอีก คุยในฐานะพี่น้องนะคะ แต่ความรู้สึกดีๆก็ยังอยู่ค่ะ บางวันพี่เค้าก็ไปรับไปส่งบ้าน วันเกิดเราเค้าก็มาอวยพรค่ะ มาถึงบ้านเลย คือช่วงนั้นถ้ามีผู้ชายคนอื่นมายุ่งกับเราพี่เค้าก็จะแสดงอาการหวงก้างมากค่ะ เราเลยไม่มีใคร จนขึ้นปีใหม่ 58 เริ่มห่างกันแล้วค่ะ ไม่ค่อยได้คุยกันแล้ว เราก็คิดว่าเราอยู่ได้คะ คิดว่าใจเรามันคงคิดว่าเค้าเป็นแค่พี่คนนึงไปแล้ว เลยลองเปิดใจคุยกับคนอื่นค่ะ สุดท้ายที่เราเข้าใจทั้งหมดมันผิดค่ะ แทนที่การมีคนคุยด้วย จะทำให้ชีวิตแฮปปี้ แต่มันไม่ใช่เลยค่ะ มันกลับแย่ลง ความรู้สึกเรายิ่งชัดเจนมากขึ้นว่าเราไม่เคยลืมเค้าได้เลย ไม่เคยคิดว่าเค้าเป็นแค่พี่ ไม่ว่าจะเปิดใจคุยกับใครก็เป็นแบบนี้ตลอดค่ะ ควรทำยังไงดีคะ ไม่อยากมีเค้าอยู่ในความทรงจำเราแล้วค่ะ
ปล.แฟนเก่าเราเป็นคนเจ้าชู้มากค่ะ พ่อเรากับพ่อเค้าเป็นเพื่อนกันอีกค่ะ.
จะเอายังไงกับชีวิตดีคะ รู้สึกแย่มาก
ปล.แฟนเก่าเราเป็นคนเจ้าชู้มากค่ะ พ่อเรากับพ่อเค้าเป็นเพื่อนกันอีกค่ะ.